Οι άνθρωποι ζουν με τις γάτες και τους σκύλους εδώ και χιλιάδες χρόνια. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι πάντα συμβατοί. Οι αλλεργίες στα κατοικίδια μπορεί να κυμαίνονται από ήπιες έως σοβαρές, επομένως είναι σημαντικό να προσδιορίσετε τη σοβαρότητα της αλλεργικής αντίδρασής σας το συντομότερο δυνατό.
Αν και ασυνήθιστη, η αναφυλαξία από αλλεργία στα κατοικίδια δεν είναι απίθανο να συμβεί. Τα σημάδια μπορεί να περιλαμβάνουν πρήξιμο του προσώπου, κνίδωση, συριγμό και πόνο στο στομάχι.
Σε αυτή την περίπτωση, τα κατοικίδια είναι καλύτερα να αποφεύγονται. Αλλά αν έχετε μια ήπια αλλεργία, είστε, όντως, καταδικασμένοι σε μια ζωή χωρίς ζώα;
«Υπάρχουν και καλά νέα», λέει ο John Upham, επικεφαλής του Lung and Allergy Research Centre στο Πανεπιστήμιο του Κουίνσλαντ.
«Υπάρχουν κάποιες προσεγγίσεις που μπορείτε να ακολουθήσετε και εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το πόσο σοβαρή είναι η αλλεργία», λέει.
Το πρώτο βήμα είναι η επιβεβαίωση της πηγής της αλλεργίας.
Εσείς μπορεί να κατηγορείτε τη γάτα, αλλά παρόμοια συμπτώματα μπορεί να προκαλέσουν τα ακάρεα, τα σπορία ης μούχλας και οι κατσαρίδες.
Σε περίπτωση αμφιβολίας, συνιστάται να επισκεφτείτε ειδικό αλλεργιολόγο για τις σχετικές εξετάσεις.
Πρακτικές οδηγίες για όσους αγαπούν τα κατοικίδια αλλά είναι αλλεργικοί σε αυτά
Η καλύτερη προσέγγιση αν είστε αλλεργικοί στα κατοικίδια είναι να αποφύγετε την έκθεση με το να μην έχετε κατοικίδιο.
Η επόμενη καλύτερη λύση είναι να περιορίσετε την έκθεσή σας σε αυτά όσο το δυνατόν περισσότερο.
Αυτό σημαίνει να πλένετε τα χέρια σας μετά την επαφή και να κρατάτε το ζώο έξω από την κρεβατοκάμαρά σας.
Βάλτε το ζώο να κοιμηθεί σε άλλο δωμάτιο, έτσι ώστε τουλάχιστον για το χρονικό διάστημα που κοιμάστε να μην αναπνέετε αλλεργιογόνα.
Όμως, κι αυτή η προσέγγιση δεν είναι αλάνθαστη. Όπως θα επιβεβαιώσει οποιοσδήποτε ιδιοκτήτης κατοικίδιου ζώου, οι τρίχες ταξιδεύουν — στα ρούχα, τα αντικείμενα και στον αέρα.
Μερικοί άνθρωποι είναι πιο επιρρεπείς από άλλους, ιδίως εκείνοι που έχουν οικογενειακό ιστορικό αλλεργιών. Και η αλλεργική ευαισθητοποίηση συμβαίνει συχνότερα στην παιδική ηλικία.
«Αυτό πιθανώς οφείλεται στο ότι το ανοσοποιητικό σύστημα είναι ανώριμο εκείνη τη στιγμή», λέει ο καθηγητής Upham, «και δεν είναι τρομερά καλό στο να καταλαβαίνει τη διαφορά μεταξύ μιας απειλής και ενός πράγματος που δεν αποτελεί απειλή».
Αλλά γνωρίζουμε επίσης ότι η λήψη μιας αξιοπρεπούς δόσης… τριχών νωρίς στη ζωή μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο αλλεργιών.
«Το ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί να γίνει ανεκτικό σε πράγματα εάν η έκθεση συμβεί στο σωστό μέρος, τη σωστή στιγμή», λέει ο καθηγητής Upham.
Και όσο περισσότερα κατοικίδια τόσο το καλύτερο.
Μια σουηδική μελέτη διαπίστωσε ότι το ποσοστό των αλλεργιών μειώθηκε από 49% στα παιδιά χωρίς κατοικίδια τον πρώτο χρόνο της ζωής τους σε μηδενικό σε εκείνα που ζούσαν με πέντε ή περισσότερα κατοικίδια.
Τα στοιχεία δείχνουν ότι η πρώιμη έκθεση σε κατοικίδια μπορεί ακόμη και να μειώσει τον κίνδυνο να αναπτύξουν τα παιδιά τροφικές αλλεργίες.
Αν και οι μηχανισμοί πίσω από αυτό είναι ακόμα ασαφείς, μπορεί να έχει κάποια σχέση με την ποικιλία των «καλών» βακτηρίων του εντέρου σε παιδιά με κατοικίδια.
Εάν είστε, όμως, ήδη αλλεργικοί στο τρίχωμα των κατοικίδιων, η απευαισθητοποίηση είναι πιο περίπλοκη.
Ο καθηγητής Upham λέει ότι εάν αποφασίσετε να αποκτήσετε κατοικίδιο παρά την αλλεργία σας, μπορεί η εξέλιξη να είναι καλή, μπορεί και όχι.
«Για μερικούς ανθρώπους, με την πάροδο του χρόνου αναπτύσσεται ανοχή. Για άλλους ανθρώπους, η αλλεργία γίνεται όλο και χειρότερη», εξηγεί.
Αν και ενοχλητικά, η καταρροή και η φαγούρα στα μάτια δεν προκαλούν μακροπρόθεσμα προβλήματα υγείας. Αν όμως οι αλλεργίες σάς προκαλούν άσθμα, αυτό μπορεί να βλάψει τους πνεύμονες.
Η ανοσοθεραπεία μπορεί να «επανεκπαιδεύσει» το ανοσοποιητικό στο πώς αντιδρά στα αλλεργιογόνα. Αλλά χρειάζονται τουλάχιστον τρία χρόνια για να ολοκληρωθεί και μπορεί να κοστίζει ακριβά.
Τα αντισταμινικά μπορούν να σας βοηθήσουν να διαχειριστείτε τα συμπτώματα. Όμως, αν και μπορούν να σταματήσουν το φτέρνισμα και τη φαγούρα, ο καθηγητής Upham λέει ότι «δεν κάνουν τίποτα για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα με το ανοσοποιητικό σύστημα».
Επομένως, εξαρτάται από το με τι είστε διατεθειμένοι να ζήσετε για να ζήσετε με κατοικίδια. Δεν θέλουν όλοι να ζήσουν με τα συμπτώματα, ούτε μπορούν όλοι να ξοδέψουν χρήματα για να τα διαχειριστούν.
Η Sarah Zito, επιστημονική υπεύθυνη στην βρετανική φιλοζωική οργάνωση RSPCA, λέει ότι αυτό πρέπει να ληφθεί υπόψη πριν υιοθετήσετε ένα κατοικίδιο και όχι μετά.
«Όλοι πρέπει να κάνουν έναν έλεγχο δέουσας επιμέλειας πριν αποφασίσουν να πάρουν ένα ζώο συντροφιάς», λέει η κ. Zito.
«Αυτό περιλαμβάνει να κάνετε ό,τι μπορείτε για να ελέγξετε ότι εσείς ή η οικογένειά σας δεν έχετε αλλεργίες που θα σας εμποδίσουν να φροντίσετε σωστά το ζώο», λέει.
Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι πρέπει να πάτε μέχρι το πλησιέστερο πάρκο σκύλων ή να βρεθείτε με το κατοικίδιο κάποιου φίλου πριν αποφασίσετε να υιοθετήσετε δικό σας κατοικίδιο.
Εάν μπορείτε να περάσετε χρόνο με τη φυλή που θέλετε να υιοθετήσετε, ακόμα καλύτερα.
Ωστόσο, λέει, «αυτό δεν εγγυάται ότι δεν θα αναπτυχθεί αλλεργία με πιο παρατεταμένη έκθεση».
Μπορείτε, επίσης, να σκεφτείτε μήπως πάρετε κοντά σας μια υποαλλεργική ράτσα σκύλου, όπως ένα κανίς, ένα σνάουζερ ή ένα μαλτεζάκι. Ή μια υποαλλεργική γάτα, όπως μια ρωσική μπλε γάτα, μια γάτα Sphynx ή μια μπαλινέζικη. Είναι λιγότερο πιθανό να σας προκαλούν φτέρνισμα, αν και κανένα κατοικίδιο δεν είναι εντελώς απαλλαγμένο από αλλεργιογόνα.
Γι’ αυτό είναι σημαντικό να αξιολογήσετε εκ των προτέρων εάν ένα ζώο ταιριάζει με τον τρόπο ζωής, τον προϋπολογισμό και την ικανότητά σας να το φροντίζετε μακροπρόθεσμα.
Φωτογραφία: iStock
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Αγοράκι 4 ετών πέθανε μετά από λοίμωξη του αναπνευστικού
ΕΚΠΑ: Η υποπαραλλαγή JN.1 τροφοδοτεί το νέο κύμα του κορωνοϊού – Τι γίνεται με τις νοσηλείες
Ανησυχία για το άνοιγμα των σχολείων – Ενδέχεται να πυροδοτήσει νέα έξαρση COVID-19 και γρίπης
