Aquatic HIIT: Η προπόνηση στο νερό που δίνει λύση σε άτομα με χρόνιες παθήσεις

FITNESS

Το νερό δίνει τη λύση σε άτομα που χρόνιες καταστάσεις υγείας όπως αρθρίτιδα, οσφυαλγία, αλλά και ΧΑΠ ή διαβήτη που τους απαγορεύουν να ακολουθήσουν προγράμματα προπόνησης υψηλής έντασης τύπου HIIT

Το δικό τους μερίδιο στα οφέλη της υψηλής έντασης διαλειμματικής προπόνησης (HIIT) μπορούν να διεκδικήσουν άτομα που απέφευγαν ή αδυνατούσαν να επιδοθούν στον δυναμικό τύπο άσκησης λόγω χρόνιων καταστάσεων υγείας όπως αρθρίτιδες και παθήσεις της σπονδυλικής στήλης. Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε στο BMJ Open Sport & Exercise Medicine, το νερό προσφέρεται ως ασφαλής και αποτελεσματική εναλλακτική στο «σκληρό» έδαφος.

Πλήθος μελετών έχουν αποδείξει την ευεργετική επίδραση της προπόνησης HIIT στην υγεία και τη μακροζωία ενώ αυξάνει την αερόβια ικανότητα και την αντοχή. Το aquatic HIIT (AHIIT) όπως αποκαλείται η εκδοχή της σε υδάτινο περιβάλλον, προφυλάσσει τους ασκούμενους από τους κραδασμούς και ανακουφίζει από την πίεση στις αρθρώσεις, επιτρέποντας στα άτομα να ολοκληρώσουν τις ασκήσεις τους. Έμενε να αποδειχθεί ότι είναι εξίσου αποτελεσματικό.

Επί τούτω οι ερευνητές ανέλυσαν 18 μελέτες που συνέκριναν τους τρόπους που η προπόνηση AHIIT βελτίωσε την ικανότητα άσκησης των συμμετεχόντων (βάσει της πρόσληψης οξυγόνου, των δοκιμασιών βάδισης και φυσικής κατάστασης) με την HIIT εδάφους (LBHIIT), την άσκηση μέτριας έντασης στο νερό (AMICT) και τα αποτελέσματα μιας ομάδα ελέγχου χωρίς άσκηση. Το δείγμα αποτελούσαν 868 άτομα -κυρίως γυναίκες (74%)- με μία ή παραπάνω χρόνιες παθήσεις όπως οσφυαλγία, αρθρίτιδα, χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ), διαβήτη τύπου 2 και πολλαπλή σκλήρυνση. Οι διαφορές μεταξύ των ομάδων εκφράστηκαν ως μέσες διαφορές (ΜΔ) με ΜΔ 0,2-0,5 να υποδηλώνει μικρή επίδραση, 0,5-0,8 μέτρια και 0,8 ή περισσότερο μεγάλη επίδραση.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι το AHIIT βελτίωσε μέτρια την ικανότητα άσκησης των συμμετεχόντων σε σύγκριση με πλήρη απουσία άσκησης (ΜΔ 0,78) και είχε μικρή ευεργετική επίδραση συγκριτικά με το AMICT (ΜΔ 0,45). Δεν παρατηρήθηκε ωστόσο διαφορά στην ικανότητα άσκησης για την προπόνηση HIIT στο έδαφος και το LBHIIT.

Η ομάδα του AHIIT ανέφερε λιγότερες ανεπιθύμητες ενέργειες σε σχέση με την ομάδα LBHIIT, με τους συμμετέχοντες να ολοκληρώνουν τις προπονήσεις σε ποσοστό από 84% έως 100%.

Οι ερευνητές διευκρίνισαν πως πρόκειται για μελέτη παρατήρησης που δεν αποδεικνύει αιτιώδεις σχέσεις, ενώ το γεγονός ότι ορισμένες από τις δοκιμές δεν ήταν τυφλές μπορεί να επηρέασε τα αποτελέσματα. Επιπλέον, καμία από τις μελέτες δεν εξέτασε τα μακροπρόθεσμα θετικά αποτελέσματα στην ικανότητα άσκησης ή την ποιότητας ζωής. Ωστόσο, η λεπτομερής στρατηγική αναζήτησης και η συμπερίληψη διαφόρων χρόνιων παθήσεων, ανεπιθύμητων ενεργειών και συμμόρφωσης στη σωματική άσκηση επέτρεψαν τη βαθύτερη κατανόηση του AHIIT σε διάφορους πληθυσμούς.

«Ένα βασικό εύρημα αυτής της μετα-ανάλυσης είναι ότι η AHIIT αποδεικνύεται εξίσου ευεργετική με την LBHIIT, προσφέροντας στα άτομα με χρόνιες παθήσεις μια εναλλακτική ή ενδεχομένως ένα καταλληλότερο περιβάλλον για να ξεκινήσουν και να συνεχίσουν την προπόνηση υψηλής έντασης» ανέφεραν οι ερευνητές, αποδίδοντας τα οφέλη στη φυσική υποστήριξη και άνωση του νερού.