Μία κλαίει, μία γελάει η Ελλάδα στη Eurovision. Ενίοτε αδιαφορεί κιόλας, αλλά τις περισσότερες φορές ασχολείται… Αλλωστε, από το 1974, οπότε άρχισε να διαγωνίζεται η χώρα μας, μέχρι και σήμερα έχει περάσει μισός αιώνας.
- Από τον Ηλία Μαραβέγια
Για την ακρίβεια, φέτος συμπληρώνουμε 49 χρόνια από την πρώτη ελληνική συμμετοχή. Δυστυχώς, όμως, δεν θα το γιορτάσουμε… αλά ελληνικά, αφού προχθές, στον δεύτερο ημιτελικό, έπεσε… μαύρο δάκρυ από τους eurofans της πατρίδας μας, μια και το τραγούδι «What they say» με το οποίο μας εκπροσώπησε ο Victor Vernicos δεν κατάφερε να πάρει το εισιτήριο για την τελική φάση της διοργάνωσης, που πραγματοποιείται στο Λίβερπουλ της Βρετανίας.
Οπως ήταν αναμενόμενο, παρουσιαστές και τραγουδιστές ξέσπασαν για την απόφαση της ΕΡΤ να στείλει έναν 16χρονο καλλιτέχνη σε έναν τόσο μεγάλο μουσικό θεσμό, με συνέπεια να αποκλειστεί η Ελλάδα από τον σημερινό τελικό. Χαρακτηριστική, μάλιστα, ήταν η ατάκα του Ανδρέα Μικρούτσικου: «Ενα παιδί, ξαπλωμένο με σορτς, να παίζει λες και είναι ο γιος του “κροκοδειλάκια” ή ο ίδιος “κροκοδειλάκιας”, σε μια χορογραφία άβολη. Η ευθύνη δεν είναι του παιδιού, είναι ξεκάθαρα της ΕΡΤ». Από την πλευρά του ο Πασχάλης σημείωσε στο «Πρωινό»: «Το λάθος των υπευθύνων της ΕΡΤ είναι ότι δεν επιλέγουν τραγουδιστές ή εκπροσώπους που να έχουν δοκιμαστεί, να πατάνε στο σανίδι και το πόδι τους να κολλάει εκεί. Είναι κρίμα που πήρε όλο αυτό το βάρος. Είναι 16 χρονών, γιατί να πάει στη Eurovision;»
Η μεγάλη κυρία του ελληνικού τραγουδιού που ακούει στο όνομα Μαρινέλλα ήταν η πρώτη εκπρόσωπος της Ελλάδας στον διαγωνισμό της Eurovision. Το τραγούδι με το οποίο μας εκπροσώπησε το 1974 ήταν το «Κρασί, θάλασσα και τ’ αγόρι μου», σε στίχους Πυθαγόρα και μουσική Γιώργου Κατσαρού, ενώ η θέση που κέρδισε για τη χώρα μας ήταν η 11η.
Εναν χρόνο μετά, το 1975, η Ελλάδα δεν συμμετείχε, ως ένδειξη διαμαρτυρίας για το «ντεμπούτο» της Τουρκίας στον διαγωνισμό μετά την εισβολή στην Κύπρο. Το 1976 η Μαρίζα Κωχ μας εκπροσώπησε με το πολιτικό τραγούδι «Παναγιά μου Παναγιά μου», το οποίο αφορούσε επίσης την τουρκική εισβολή, συγκεντρώνοντας 20 βαθμούς και καταλαμβάνοντας τη 13η θέση.
Το 1977 ήταν μια πολύ καλή χρονιά για τη χώρα μας, αφού ο Πασχάλης, η Μπέσσυ Αργυράκη, η Μαριάννα Τόλη και ο Ρόμπερτ Ουίλιαμς τραγούδησαν το «Μάθημα Σολφέζ» του Γιώργου Χατζηνάσιου. Με 92 βαθμούς κατέκτησαν την 5η θέση, η οποία παρέμεινε και η καλύτερη της Ελλάδας στον διαγωνισμό για τα επόμενα 15 χρόνια.
Τόσο το 1978 με την Τάνια Τσανακλίδου και το τραγούδι «Τσάρλι Τσάπλιν» όσο και το 1979 με την Ελπίδα και το κομμάτι «Σωκράτη, Σούπερ Σταρ» η χώρα μας τερμάτισε 8η στη γενική κατάταξη των συμμετοχών.
Το 1980 τη σκυτάλη πήρε η Αννα Βίσση ερμηνεύοντας το «Ωτοστόπ» από τη σκηνή της Eurovision και παίρνοντας τη 13η θέση. Το 1981 τα πήγαμε λίγο καλύτερα, αφού ο Γιάννης Δημητράς και το «Φεγγάρι καλοκαιρινό» μας έφεραν και πάλι στην 8η θέση.
Μία απουσία
Η συνέχεια δόθηκε έπειτα από δύο χρόνια, αφού το 1982 η ΕΡΤ αποφάσισε να μη διαγωνιστούμε καθόλου. Το 1983 η Κρίστυ Στασινοπούλου ερμήνευσε το κομμάτι «Μου λες», αλλά δυστυχώς τερματίσαμε 14οι. Το 1984 πάλι δεν πήραμε μέρος, για να επανέλθουμε το 1985 με τον Τάκη Μπινιάρη και το «Μοιάζουμε» και να πάμε ακόμη χειρότερα βαθμολογικά, καταλήγοντας στη 16η θέση.
Μια χρονιά μετά, το 1986, λάμψαμε ξανά διά της απουσίας μας. Επιστρέψαμε, όμως, και μάλιστα με μεγάλες προσδοκίες το 1987, με το συγκρότημα BANG (Θάνος Καλλίρης & Βασίλης Δερτιλής) και το τραγούδι «Stop!», οπότε και φτάσαμε στη 10η θέση. Το 1988 διαγωνίστηκε η Αφροδίτη Φρυδά με το τραγούδι «Κλόουν» και η Ελλάδα… κατακρημνίστηκε στη 17η θέση του διαγωνισμού. Μια χρονιά μετά, όμως, το 1989, ήρθε η συμμετοχή της Μαριάννας Ευστρατίου με το κομμάτι «Το δικό σου αστέρι», που μας έβαλε και πάλι στο τοπ 10 και συγκεκριμένα στην 9η θέση.
Τα 90s στη Eurovision αρχίζουν για την Ελλάδα με τον Χρήστο Κάλοου να τραγουδάει «Χωρίς σκοπό» και να στέλνει τη συμμετοχή μας στη 19η θέση. Το 1991 έρχεται η «Ανοιξη» για τη χώρα μας στον ευρωπαϊκό διαγωνισμό, με τη Σοφία Βόσσου να ερμηνεύει μοναδικά το ομώνυμο τραγούδι του Ανδρέα Μικρούτσικου και να κατακτά τη (γρουσούζικη!) 13η θέση, παρότι τα μέσα ενημέρωσης θεωρούσαν το κομμάτι φαβορί ακόμη και για πρωτιά.
Εναν χρόνο μετά, το 1992, η Κλεοπάτρα με το κομμάτι «Ολου του κόσμου η ελπίδα» κάνει την έκπληξη φτάνοντας στην 5η θέση, κάτι που είχε να συμβεί από 1977.
Το 1993 παίρνει σειρά η Καίτη Γαρμπή τραγουδώντας «Ελλάδα, χώρα του φωτός» και πλασάρεται στην 9η θέση, με τους eurofans να συζητούν μέχρι σήμερα το εντυπωσιακό και super sexy φόρεμά της.
Ο Κώστας Μπίγαλης διαγωνίζεται με νησιώτικο το 1994, αλλά το «Τρεχαντήρι» του δεν συγκινεί τους Ευρωπαίους, που τον… στέλνουν στη 16η θέση.
Η Ελίνα Κωνσταντοπούλου με το τραγούδι «Ποια προσευχή» τα πηγαίνει κάπως καλύτερα το 1995, τερματίζοντας στη 12η θέση. Το 1996 η Μαριάννα Ευστρατίου επιστρέφει στη σκηνή της Eurovision τραγουδώντας «Εμείς φοράμε τον χειμώνα ανοιξιάτικα» και πέφτει στη 14η θέση, ενώ το 1997 η Μαριάννα Ζορμπά έρχεται 12η με το κομμάτι «Χόρεψε».
Το 1998 η ΕΡΤ κάνει για πρώτη φορά ανοιχτό διαγωνισμό για την εκπροσώπηση της Ελλάδας και έπειτα από τηλεψηφοφορία στέλνει στην Ευρώπη τη Διονυσία Καρόκη. Το τραγούδι «Μια κρυφή ευαισθησία» που ερμηνεύει, παίρνει μόνο 12 βαθμούς (από την Κύπρο), οδηγώντας τη χώρα μας σε αποκλεισμό από τη διοργάνωση του 1999, αφού τότε δεν υπήρχαν ακόμη οι ημιτελικοί.
Παρά το γεγονός ότι το 2000 οι ιθύνοντες της ΕΡΤ αποφάσισαν να μη στείλουμε καθόλου τραγούδι στη Eurovision, τα 00s έχουν περάσει στην Ιστορία ως η «χρυσή» δεκαετία της Ελλάδας στον διαγωνισμό. Η καλή αρχή έγινε το 2001 με τους Antique, κατά κόσμον Ελενα Παπαρίζου και Νίκο Παναγιωτίδη.
Οι δύο ομογενείς από τη Σουηδία τραγούδησαν το «Die for you» και τερμάτισαν στην τρίτη θέση, πηγαίνοντας τη χώρα μας πιο ψηλά από ποτέ. Το γεγονός αυτό λειτούργησε ως αφορμή για να γίνει «μάχη» για την εκπροσώπησή μας το 2002. Τελικά, το κοινό επέλεξε τον Μιχάλη Ρακιντζή και το (ρομποτικό!) τραγούδι «S.A.G.A.P.O.», με τη συμμετοχή μας (δυστυχώς) να… γκρεμοτσακίζεται στη 17η θέση.
Την ίδια μοίρα είχε και η Μαντώ το 2003. Παρά την υπέροχη φωνή της και το «hot» μπούστο της, η μπαλάντα «Never let you go» ήρθε κι αυτή 17η.
Τη χρονιά των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας η ΕΡΤ είχε αναζητήσει αρχικά τον εκπρόσωπό μας μέσω ενός talent show, αλλά τελευταία στιγμή έκανε απευθείας ανάθεση στον Σάκη Ρουβά. Το «Shake it», σε μουσική Νίκου Τερζή και σε στίχους Νεκτάριου Τυράκη, πέρασε αρχικά τον σκόπελο του ημιτελικού, που εφαρμόστηκε για πρώτη φορά το 2004, και ενθουσίασε στον μεγάλο τελικό, τερματίζοντας στην 3η θέση.
Το τερμάτισε
Το 2005 είναι η χρονιά μας. Το «My Number One» της Ελλάδας, που ερμηνεύει η καλλίφωνη και κούκλα Ελενα Παπαρίζου, σε μουσική Χρήστου Δάντη και στίχους Ναταλίας Γερμανού, γίνεται το νούμερο ένα ολόκληρης της Ευρώπης με 230 βαθμούς.
Ανήμερα της γιορτής της η Ελενα «χτυπά» κορυφή και βγάζει τους Ελληνες στους δρόμους για να πανηγυρίσουν ξέφρενα την πρωτιά μας στη Eurovision. Η Αννα Βίσση αναλαμβάνει να εκπροσωπήσει τη χώρα μας την επόμενη χρονιά, στον διαγωνισμό που γίνεται στην Αθήνα. Ερμηνεύει solo στη σκηνή την μπαλάντα «Everything» με την υπογραφή του Νίκου Καρβέλα και κατακτά την 9η θέση το 2006.
Ο Σαρμπέλ τα πηγαίνει λίγο καλύτερα το 2007, τερματίζοντας 7ος με το ρυθμικό «Yassou Maria».
Η συνέχεια δίνεται με την Καλομοίρα και το «Μy secret compination», η οποία σε μια χρονιά σκληρού ανταγωνισμού στη Eurovision το 2008, βρίσκει τον… μυστικό συνδυασμό της επιτυχίας και κατακτά την 3η θέση. Το 2009 ο Σάκης Ρουβάς επιστρέφει στον διαγωνισμό θέλοντας να πάρει τη ρεβάνς, αλλά, παρά την εντυπωσιακή εμφάνισή του και την ειδική κατασκευή που χρησιμοποιήθηκε on stage στην ερμηνεία του «This is our night», τελικά παίρνει την 7η θέση. Ακολουθεί το 2010 ο Γιώργος Αλκαίος and Friends και το τραγούδι «OPA!», το οποίο πιάνει την 8η θέση.
Το 2011 ο Λούκας Γιώρκας και ο Stereo Mike ενθουσιάζουν τους Ευρωπαίους με το «Watch my dance», ένα κομμάτι που συνδυάζει το ζεϊμπέκικο με τη ραπ και ξεχωρίζει στον διαγωνισμό, φτάνοντας στην 7η θέση. Μια χρονιά μετά, η Ελευθερία Ελευθερίου παίρνει τη σκυτάλη και τραγουδά το «Aphrodisiac», το οποίο όμως… γκρεμίζει και πάλι τη χώρα μας το 2012. Την κατάσταση θα σώσουν το 2013 ο (αείμνηστος πλέον) Αγάθωνας Ιακωβίδης και οι Koza Mostra. Με μουσικό τους σύνθημα το «Alcohol is Free»… μεθούν τους fans της Eurovision, που τους χαρίζουν την 6η θέση.
Ακολουθούν το 2014 οι Freaky Fortune και ο Risky Kidd με το άκρως ανεβαστικό και χορευτικό κομμάτι «Rise Up», το οποίο όμως οδηγεί την Ελλάδα… down, συγκεκριμένα στην 20ή θέση!
Μόλις ένα σκαλί πιο πάνω, δηλαδή 19η, τερματίζει το 2015 η Μαρία Ελενα Κυριάκου τραγουδώντας την μπαλάντα «One last breath». Τα ακόμη χειρότερα έρχονται το 2016 με το συγκρότημα Argo και το κομμάτι «Utopian Land», που δεν περνάει καν στην τελική φάση του διαγωνισμού. Ως κακές χρονιές για τη χώρα μας στη Eurovision καταγράφονται και οι επόμενες δύο. Το 2017 η Demy με το «This is love» επαναλαμβάνει την αποτυχία της Μαρίας Ελενας Κυριάκου τερματίζοντας 19η, ενώ το 2018 η Γιάννα Τερζή δεν περνάει τον σκόπελο του ημιτελικού με το «Ονειρο ήταν» και η Ελλάδα μένει πάλι εκτός τελικού.
Το 2019 η Κατερίνα Ντούσκα ερμηνεύει το «Better Love» και μας… καταποντίζει στην 21η θέση, δηλαδή τη χειρότερή μας στην ιστορία του θεσμού. Φτάνοντας στο 2020, ο διαγωνισμός ακυρώνεται λόγω πανδημίας.
Ωστόσο, η Ελλάδα έχει βρει ήδη την εκπρόσωπό της για το 2021. Είναι η Stefania, ένα κορίτσι από την ομογένεια της Ολλανδίας, η οποία τραγουδάει το «Last Dance» και βάζει ξανά τη χώρα μας στο top 10 έπειτα από οκτώ χρόνια, έστω και στη 10η θέση.
Last but not least η Αμάντα Γεωργιάδη, ακόμη ένα κορίτσι της ομογένειας, τούτη τη φορά από τη Νορβηγία, η οποία τα πήγε περίφημα στην περσινή Eurovision, χαρίζοντας στην Ελλάδα την 8η θέση.
