ΣΤΥΤΙΚΗ ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ -Dr. ΝΙΚΟΣ ΚΑΛΛΙΑΚΜΑΝΗΣ

Φάρμακα για άλλα νοσήματα (αρτηριακή υπέρταση, υπερλιπιδαιμία, στεφανιαία νόσο) ,(βλ. πίνακα 1) προκαλούν δυσλειτουργία στύσεως.

1. Επαρκής επιθυμία – διέγερση
2. Επαρκή επίπεδα τεστοστερόνης
3. Φυσιολογική ανατομική πέους
4. Επαρκής εισροή αίματος (αιμάτωση) από αρτηριακό σκέλος 
5. Σύγκλειση φλεβικού απαγωγού δικτύου του αίματος.
6. Ακεραιότητα αυτόνομου νευρικού συστήματος και γενικά αισθητηρίων νευρικών οδών.

ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΕΝΑΡΚΤΗΡΙΟ ΕΡΕΘΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΤΥΣΗ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΕΡΕΘΙΣΜΑ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ (απτικό – οπτικό – οσφρητικό – λεκτικό).

Στην διεργασία της στύσης συμμετέχουν και πολλές ουσίες όπως νευροπεπτίδια (νευροπεπτίδιο Υ. αγγειοδραστικό νευροπεπτίδιο VIP) ή ενδοθηλίνη, το μονοξείδιο αζώτου (ΝΟ) που είναι νευροδιαβιβαστής με αγγειοδιασταλτική δράση. 

Βέβαια, έχει βρεθεί ότι η ΣΔ/Α «συνοδεύει» αυξημένες τιμές γλυκοζιώμενης αιμοσφαιρίνης.

Επίσης, η ΣΔ/Α επηρεάζεται από την παρουσία μεταβολικού συνδρόμου, αρτηριακής υπέρτασης, αθηρογενετικής δυσλιπιδαιμίας (χαμηλά επίπεδα HDL, υψηλά LDL, χοληστερόλη) – κατάθλιψης.

Απόλυτα, η άσκηση δρα σαν «προστατευτικός» παράγοντας.

Άνδρες που έχουν αυξημένη φυσική δραστηριότητα και άσκηση, διατρέχουν 10% στατιστικά λιγότερο κίνδυνο από τους υπολοίπους, οι οποίοι δεν ασκούνται.

Πρίν χρόνια, η αντιμετώπιση της είχε 3 άξονες – 3 χειρισμούς

(Παπαβερίνη – φαιντολαμίνη – προσταγλανδίνη Ε : χορήγηση ενδοπεϊκά).

Η τεχνική οφείλεται στον Γάλλο ουρολόγο Virag ο οποίος το 1982 χρησιμοποίησε παπαβερίνη (δόση 7,5 – 9,0 mgr εφάπαξ) ποσοστό επιτυχία 35%.

Ο συνδυασμός παπαβερίνης και φαιντολαμίνης (30:1) είχε μεγαλύτερη επιτυχία (ποσοστό 68%).

Η χορήγηση αλπροσταδίλης (προσταγλανδίνη Ε) με κυμαινόμενη δοσολογία 5, 10, 50 mg εφάπαξ (σκ. Cavergec – Edex) έδωσε ικανοποιητικά αποτελέσματα.

Επιπλοκές των χορηγούμενων ενδοπεϊκά αγγειοδραστικών ουσιών είναι :

• Το άλγος στην περιοχή πέους
• Ανάπτυξη τοπικά αιματωμάτων
• Ίνωση στο σημείο ενέσεων
• Παράταση χρόνου στύσεως (πριαπισμός).

Είναι αντλίες που δημιουργούν κενό, με τελικό αποτέλεσμα την εισροή αίματος μέσα στα σηραγγώδη σώματα ή διάταση έτσι του πέους.

Η διάταση αυτή συνδυάζεται με εφαρμογή ελαστικού δακτυλίου στη βάση του πέους, ο οποίος προκαλεί παγίδευση αίματος μέσα στους σηραγγώδεις κόλπους και διατήρηση της στύσης.

Η συνολική διαδικασία δεν πρέπει να παρατείνεται πάνω από 30΄.

Παρενέργειες : Δυσκολία εκσπερμάτωσης, τοπικό άλγος, εκχυμώσεις, αγγειοσύσπαση δέρματος πέους.

Σήμερα, οι μόνιμες προθέσεις που τοποθετούντο παλιότερα έχουν αντικατασταθεί με προθέσεις υδραυλικής ανόρθωσης με καλά αποτελέσματα (ικανοποίηση ζευγαριού ≈ 80%).

Επιπλοκές υδραυλικών προθέσεων

• Λοιμώξεις (0,6 – 9%).
• Μηχανικά προβλήματα (διακοπή λειτουργίας αντλίας).
• Μη σωστή τοποθέτηση.

Μπορεί να γίνει αντικατάσταση της αντλίας (ποσοστό 5% σε διάστημα 5-10 ετών).

1. Λήψη «σχολαστικού» ιστορικού (ατομικού και οικογενειακού)
   • Έναρξη ΣΔ/Α
   • Τρόπος ζωής (κάπνισμα – χρήση οινοπνεύματος – ρύθμιση σακχάρου αίματος – διάρκεια Σ.Δ. – αρτηριακή υπέρταση – (συνύπαρξη) – Νεφρικής ανεπάρκειας – Υπερλιπιδαιμίας – Νευροπάθειας (αυτόνομης, περιφερειακής)
   • Λαμβανόμενα φάρμακα.

2. Ειδικές εξετάσεις
   • Καταγραφή στυτικής δραστηρίοτητας κατά τις νυκτερινές ώρες.
   • Γενική στυτική, σεξουαλική δραστηρίοτητα
   • Αιμοδυναμικός έλεγχος (δυναμική σηραγγομετρία, σηρραγγογραφία)
   • Νευρολογικός έλεγχος

(Βιοθεσιομερία πέους – πρόκληση αναζώτηση βολβοσηρα-γγώδους αντανακλαστικού).

Η από του στόματος αντιμετώπιση που μπορεί να χορηγηθεί από τον θεράποντα γιατρό (παθολόγο, διαβητολόγο, γενικού γιατρού).

Επί αστοχίας, πάντως, επιβάλλεται η παραπομπή στον ειδικό γιατρό.

1. ΣΙΛΔΕΝΑΦΙΛΗ (σκ. Viagra)
2. ΤΑΔΑΛΑΦΙΝΗ (σκ. Cialis)
3. ΒΑΡΝΤΕΝΑΦΙΛΗ (σκ. Levitra)

Τα παραπάνω φάρμακα εμφανίζουν το ίδιο μηχανισμό φαρμακευτικής δράσης (αποτελούν εκλεκτικούς αναστολείς της φωσφοροδιεστεράσης τύπου – 5 (PDS₅).

Η ΥΔΡΟΧΛΩΡΙΚΗ ΑΠΟΜΟΡΦΙΝΗ (σκ. Uprima) διαθέτει κεντρική δράση (αγωνιστής ντοπαμίνης).

Το πρώτο χρονολογικά χάπι είναι η ΣΙΛΔΑΝΑΦΙΝΗ (σκ. Viagra) το θαυματουργό με μαγικές ιδιότητες «μπλέ» χάπι που έχει συνταγογραφηθεί σε παγκόσμια κλίματα σε 20.000.000 συνταγές.

Το φάρμακο δεν μπορεί να προκαλέσει στύση χωρίς σεξουαλικό ερεθισμό!!!

Το «χάπι» χορηγείται σε δόση 50 mgr per os 60´πριν τη σεξουαλική πράξη (η δόση μπορεί να αυξηθεί στα 100 mgr εφάπαξ).

Η δράση του φαρμάκου αρχίζει σε διάστημα 25΄- 1 ώρα μετά την από του στόματος λήψη.

Η δραστικότητα είναι 4-5 ώρες. Καλύτερα δρα με κενό στομάχι.

Το φάρμακο εμφανίζεται δραστικό στην οργανική αλλά και ψυχογενή αιτιολογία της στυτικής δυσλειτουργίας.

Στο Σ.Δ. εμφανίζει δράση στο 60% των περιπτώσεων, ανεξάρτητα από την βαρύτητα του Σ.Δ.

Το φάρμακο μεταβολίζεται στο ήπαρ.

Οι παρενέργειες είναι :

• Κεφαλαλγίες 16%
• Ζάλη 2%
• Αίσθημα έξαψης (flashing) 10%
• Δυσπεψία 7%
• Συμφόρηση ρινός 4%
• Διαταραχές όρασης 3%

Οι διαταραχές όρασης οφείλονται στην μειωμένη εκλεκτικότητα του φαρμάκου προς το ένζυμο φωσφοδιεστεράση τύπου – 6 (PDE₆) του αμφιβληστροειδούς χιτώνα.

Αποτέλεσμα αυτού είναι η μπλέ όραση που αναφέρεται σε ορισμένα άτομα.

Η ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΟΥ (ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΝΤΕΝΔΕΙΞΗ) ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΣΤΑ ΑΤΟΜΑ ΠΟΥ ΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΝΙΤΡΩΔΗ ΓΙΑ ΣΤΕΦΑΝΙΑΙΑ ΝΟΣΟ (ενισχύει την υποτασική ενέργεια των νιτρωδών με αποτέλεσμα collapsus). 

ΕΠΕΙΣΗΣ, ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΟΡΗΓΕΙΤΑΙ ΣΤΗΝ ΣΟΒΑΡΗ ΣΥΜΦΟΡΗΤΙΚΗ ΚΑΡΔΙΑΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ ΚΑΙ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ ΗΠΑΤΟΣ.

Απαγορεύεται, η συγχορήγηση με α-αδρενεργικούς αναστολείς.

Η ΤΑΔΑΛΑΦΙΛΗ (σκ. Cialis ετ. Lilly) κυκλοφορεί σε χάπια των 10 & 20 mg.

Δίσκια κίτρινου χρώματος

Δρα σαν ισχυρός εκλεκτικός αναστολέας PDE₅ φωσφοδιεστεράσης.

Στύση ικανή για διείσδυση 30΄.

Γενικά, φαίνεται ότι η ταδαλαφίλη σε κυμαινόμενη δόση 10 mgr ή και 20 mgr σε εφάπαξ λήψη εμφανίζει ιδιαίτερα πλεονεκτήματα έναντι των δύο άλλων ουσιών.

Έχει χρόνο ημίσειας ζωής 17.5 ώρες (διάστημα που επιτρέπει στο άτομο επιτυχία στο πως όταν το επιθυμεί (80% ποσοστό επιτυχών σεξουαλικών επαφών μεταξύ 12-24 ωρών από την λήψη του φάρμακου) και επίτευξη καλύτερου αυθορμητισμού ερωτικών σχέσεων.

 Η λήψη φάρμακου δεν επηρεάζεται από τροφή ή αλκοόλ. Η εκλεκτικότητα του φάρμακου προς το ένζυμο φωσφοδιεστεράση τύπου – 5 εντοπίζεται στα σηραγγώδη σώματα του πέους κυρίως και ελάχιστα στο αμφιβληστροειδή χιτώνα του οφθαλμού. Δεν προκαλεί τις παροδικές διαταραχές της όρασης που εμφανίζει η σιλδεναφίλη.

Η επιτυχία του φαρμάκου σε διαβητικά άτομα φτάνει το 50% (βελτίωση στύσεων) με δόση 10 mg ενώ σε ποσοστό αυξάνει στο 64% με δόση 20 mg.

Ανεπιθύμητες ενέργειες :

• Πονοκέφαλος (14%)
• Δυσπεψία (10%)
• Πόνος στη μέση (6%)
• Ρινική συμφόρηση (5%)
• Μυαλγίες (5%)
• Flashing (4%)

Το tadalfil δεν εμφανίζει κλινικά έκδηλη διαταραχή (μείωση) της αρτηριακής πίεσης, διαταραχή καρδιακού ρυθμού, παράταση QT διαστήματος.

ΚΥΡΙΑ ΑΝΤΕΝΔΕΙΞΗ Η ΣΥΓΧΟΡΗΓΗΣΗ ΜΕ ΝΙΤΡΩΔΗ.

Η ΒΑΡΝΤΕΝΑΦΙΛΗ (Δόση 10 – 20 mg).

Δίσκια ροζ χρώματος 10 mg (ετ. Bayer).

Λήψη 1 φορά ημερησίως, 1 ώρα περίπου πριν την σεξουαλική πράξη με άδειο στομάχι (ιδιαίτερα αποφυγή λιπαρού γεύματος)

Παρενέργειες

• Κεφαλαγλία (16%)
• Αίσθημα έξαψης (10%)
• Δυσπεψία (7%)
• Ρινική συμφόρηση (4%)
• Μυαλγίες – οσφυαλγία

Δεν προκαλεί διαταραχές από το καρδιαγγειακό σύστημα – (μερικές φορές παράταση Q.T. διαστήματος)

ΚΥΡΙΑ ΑΝΤΕΝΔΕΙΞΗ ΧΟΡΗΓΗΣΗΣ

ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΜΕ ΝΙΤΡΩΔΗ και Α-ΑΔΡΕΝΕΡΓΙΚΟΥΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΕΣ.

Στατιστική μελέτη Διαβητολογικού Τμήματος Ι.Γ.Ν.Α.

1. Συχνότητα – οξύτητα της στυτικής δυσλειτουργίας είχαν ανάλογη αύξηση παράλληλα με την ηλικία του ατόμου.
2. Η διάρκεια του Σακχαρώδη Διαβήτη είχε σημασία p < 0,0001.
3. Η σεξουαλική δυσλειτουργία δεν είχε σχέση με δείκτη μάζας σώματος.
4. Δεν συσχετίζεται με την συνύπαρξη υπερλιπιδαιμίας και A1C.
5. Είχε σχέση με την ύπαρξη αρτηριακής πίεσης.
6. Το ποσοστό αυξάνει στο 55% στις ηλικίες 61-70 ετών

Dr. ΝΙΚΟΣ ΚΑΛΛΙΑΚΜΑΝΗΣ

                                           Ref: – Σακχ. Διαβήτης Ιούλιος – Αύγουστος 2010

                                Μετεκ. Μαθήματα Σ.Δ. ΙΓΝΑ έτος 31^ο