Ρένος Φουντουλάκης: Έχτισε ένα σχολείο για τα φτωχά παιδιά σε χωριό της Ζανζιβάρης

Ο Ρένος, ιδρυτής του “CR HOPE Foundation” αφιέρωσε τα τελευταία χρόνια της ζωής του στο μεγάλο του όνειρο. Να χτίσει ένα σχολείο για τα παιδιά που βρίσκονται σε ένα απομακρυσμένο χωριό της Ζανζιβάρης. Έδωσε τον δικό του αγώνα και δικαιώθηκε. Ακόμη κι όταν έχασε τον αδερφό του δεν τα παράτησε. Γέμισε με κουράγιο και αποφάσισε να αφιερώσει το έργο του στη μνήμη του. 

Η ζωή του μοιράζεται μεταξύ Ντουμπάι και Ζανζιβάρης. Είναι ιδρυτής του CR HOPE Foundation και αφιέρωσε τα τελευταία χρόνια της ζωής του στο μεγάλο του όνειρο, να χτίσει ένα σχολείο για τα παιδιά ενός μικρού και απομακρυσμένου χωριού της Ζανζιβάρης.

–

Ο Ρένος Φουντουλάκης έδωσε τον δικό του αγώνα και τα κατάφερε. Ακόμη κι όταν έχασε τον αδερφό του δεν το έβαλε κάτω. Οπλίστηκε με κουράγιο και αποφάσισε να αφιερώσει το έργο του στη μνήμη του.

Ήταν αρκετά δύσκολο να πείσει όμως τους κατοίκους της Ζανζιβάρης για τις προθέσεις του. «Είναι μουσουλμάνοι και αρχικά πίστευαν πως εγώ όντας χριστιανός έχω σκοπό να τους εκχριστιανίσω. Δούλεψα πάρα πολύ σκληρά για καταφέρω εμπράκτως να κερδίσω την εμπιστοσύνη τους αλλά πλέον νιώθω δικαιωμένος» αναφέρει χαρακτηριστικά ο Ρένος Φουντουλάκης.

Το σχολείο που κατάφερε να χτίσει με πολλή αγάπη αυτή τη στιγμή φιλοξενεί 53 παιδιά ηλικίας 3-7 ετών. «Οι μαθητές αλλά και οι γονείς τους είναι υπερ-χαρούμενοι που βρίσκονται μαζί μας και μας το αποδεικνύουν καθημερινά. Κάποιοι γονείς μας φέρνουν φρούτα ως ένδειξη αγάπης. Αυτά τα παιδιά για εμένα είναι η κληρονομιά που αφήνω σε αυτόν τον κόσμο ελπίζοντας σε ένα καλύτερο “αύριο”. Νιώθω υπέροχα όταν είμαι ανάμεσα τους σε βαθμό που πραγματικά θα χρησιμοποιήσω τον όρο “ευλογία” για να περιγράψω το συναίσθημα αυτό» τονίζει στο -.

–

«Θυμάμαι σε μία από τις επισκέψεις μου στο νησί με ένα γκρουπ από το Ντουμπάι κάναμε δωρεές ρούχων στο χωριό όπου έχει χτιστεί το σχολείο μας. Οι περισσότεροι από εμάς ήταν Δυτικοί που σημαίνει πως τα ρούχα που είχαμε συλλέξει δεν άρμοζαν στην κουλτούρα και τον τρόπο ένδυσης των ντόπιων. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να σχηματιστούν λανθασμένες εντυπώσεις όσον αφορά τις προθέσεις μας» σημειώνει.

Όλα όπως διηγείται ξεκίνησαν τον Ιούλιο του 2016. «Με μια παρέα πέντε ατόμων αποφασίσαμε να ξεφύγουμε για λίγες ημέρες από τον καύσωνα του Ντουμπάι για να επισκεφτούμε το μαγευτικό νησί της Ζανζιβάρης.

Την πρωτοβουλία για αυτό το ταξίδι την είχε ο αδερφός μου Γιάννης, στον οποίο θα είμαι για πάντα ευγνώμων» λέει εξηγώντας πως ο τρόπος που ξεκίνησε το CR HOPE Foundation, ο μη κερδοσκοπικός οργανισμός (ΜΚΟ) με έδρα την Ζανζιβάρη, του οποίου ο πρωταρχικός στόχος είναι η παροχή δωρεάν παιδείας για παιδιά ηλικίας 3-7 ετών με σκοπό την καταπολέμηση της φτώχειας καθώς και του κοινωνικού αποκλεισμού και των διακρίσεων, «ήταν πολύ… τυχαίος».

«Για πρώτη φορά στη ζωή μου είδα την απόλυτη φτώχεια»

«Μία μέρα, αφήσαμε την καταγάλανη παραλία του ξενοδοχείου μας για να επισκεφθούμε ένα -απομακρυσμένο από τους τουρίστες- χωριό στην περιοχή Kiwengwa. Εκεί, για πρώτη φορά στη ζωή μου είδα την απόλυτη φτώχεια… όπως σπίτια φτιαγμένα κυριολεκτικά από λάσπη και άχυρα στα οποία διέμεναν πολυμελής οικογένειες, παιδιά που έπαιζαν ξυπόλυτα φορώντας φθαρμένα ρούχα και πολλές άλλες εικόνες που με έκαναν να αναλογιστώ ότι είμαι πραγματικά ευνοημένος.

Αυτό που μου κίνησε κυρίως το ενδιαφέρον ήταν το γεγονός ότι παρόλες τις αντιξοότητες που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι εκείνου του χωριού, είχαν όλοι τους ένα πλατύ χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πρόσωπό τους» δηλώνει ο Ρένος Φουντουλάκης.

«Εκείνη την στιγμή ένιωσα έντονη την επιθυμία να τους προσφέρω βοήθεια ώστε να μπορέσουν να αποκτήσουν ένα καλύτερο μέλλον. Εάν και η πρώτη μου σκέψη ήταν να τους δώσω χρήματα στη συνέχεια πίστεψα πως αυτή κίνηση δεν θα άλλαζε κάτι ουσιαστικά στις ζωές τους. Η τελική μου ιδέα ήταν να χρηματοδοτήσω έναν δάσκαλο για να διδάξει δωρεάν αγγλικά τα παιδιά του χωριού – ελπίζοντας πως εκείνα στη συνέχεια θα μπορέσουν να βρουν εργασία σε ένα από τα πολλά ξενοδοχεία του νησιού» αναφέρει.

Η γνωριμία με τον ιδιοκτήτη ενός καταστήματος και η πρόταση που του άλλαξε τη ζωή

Η ζωή του όπως τονίζει ο Ρένος Φουντουλάκης άλλαξε μόλις γνώρισε τον ιδιοκτήτη ενός μαγαζιού, του ατόμου που αργότερα δημιουργήσαν από κοινού το CR HOPE.

«Καθώς βρισκόμασταν σε ένα μαγαζί με σουβενίρ, ο ιδιοκτήτης του με πλησίασε και προσπάθησε να με πείσει να αγοράσω μερικά δείγματα από το μαγαζί του με σκοπό να τα μεταπουλήσω στο Ντουμπάι. Δέχτηκα την πρόταση του με τον όρο ότι οποιοδήποτε κέρδος από αυτό το εγχείρημα θα διατεθεί στη χρηματοδότηση ενός δασκάλου για να διδάξει δωρεάν αγγλικά τα παιδιά του χωριού.

Ο ιδιοκτήτης του μαγαζιού (ο Mr. Cosiano) έμεινε έκπληκτος από αυτή την ιδέα και αμέσως συμφώνησε. Λίγο καιρό αφού επέστρεψα στο Ντουμπάι, ο Mr. Cosiano μου έστειλε ένα μήνυμα για να δει πως πάνε οι πωλήσεις μας. Του απάντησα πως δεν έχω καταφέρει να πουλήσω κάποια από τα σουβενίρ, ωστόσο η επιθυμία μου να χρηματοδοτήσω έναν δάσκαλο είναι ακόμα έντονη.

Και εκείνος απάντησε “έχω ένα κομμάτι γης, εάν θες μπορώ να στο προσφέρω για χτίσουμε ένα σχολείο μαζί”» περι- στο -.

Κάπως έτσι δημιουργήθηκε το CR HOPE που σημαίνει Cosiano & Renos Hope… to enlighten the children of Zanzibar.

«Ο λόγος που έκανε αυτή την προσφορά είναι επειδή κάποτε ο ίδιος ήταν πλανόδιος μέχρι που ένας ευγενικός Καναδός τουρίστας προσφέρθηκε να του δώσει χρήματα για να βελτιώσει τα αγγλικά του. Η ζωή του Mr. Cosiano από τότε άλλαξε τόσο ώσπου κατάφερε από πλανόδιος να ανοίξει το δικό μαγαζί χάρη στα μαθήματα αγγλικών» εξηγεί.

Ο θάνατος του αδερφού που τον πείσμωσε

Λίγο καιρό αργότερα ο Ρένος έχασε τον αδερφό του και αποφάσισε να κάνει τα πάντα ώστε εάν αυτός τον βλέπει από ψηλά να είναι περήφανος.

«Όταν έχασα τον αδερφό μου αφιέρωσα αυτό το έργο στη μνήμη του για να τον κάνω περήφανο όταν με βλέπει από ψηλά. Αυτό μου έδωσε αμέτρητο κουράγιο και κατά κάποιο τρόπο με πείσμωσε για να συνεχίσω τις προσπάθειες μέχρι την υλοποίηση του. Πραγματικά, από εκείνη τη στιγμή έως και σήμερα πιστεύω στους αγγέλους» επισημαίνει.

Η χωρισμένη στα δύο ζωή και οι αντιθέσεις μεταξύ Ντουμπάι – Ζανζιβάρης

Αν και η βάση του είναι το Ντουμπάι ο Ρένος Φουντουλάκης περνάει αρκετό χρόνο και στη Ζανζιβάρη. Η ζωή του είναι μοιρασμένη μεταξύ δύο περιοχών με αρκετές αντιθέσεις.

«Όταν βρίσκομαι στο Ντουμπάι ζω σε συνθήκες πολυτέλειας και παράλληλα εργάζομαι σε ένα περιβάλλον που είναι αρκετά απαιτητικό και ανταγωνιστικό.

Επίσης, περιβάλλομαι από γνωριμίες με υψηλό μορφωτικό και οικονομικό υπόβαθρο. Στη Ζανζιβάρη πηγαίνω σχεδόν κάθε μήνα και απολαμβάνω την τροπική φύση καθώς την απλότητα και ομορφιά των ανθρώπων. Όταν βρίσκομαι εκεί ο ρόλος μου είναι να συνεισφέρω στην κοινωνία ενισχύοντας το πρόγραμμα μας, πράγμα που μου δίνει απόλυτη χαρά. Δηλώνω εκπληκτικά τυχερός και ευγνώμων που έχω τη δυνατότητα να ταξιδεύω τόσο συχνά ενώ παράλληλα δουλεύω» σημειώνει.

«Ο στόχος μας μελλοντικά είναι να επεκτείνουμε το σχολείο μας από νηπιαγωγείο και δημοτικό σε γυμνάσιο. Αυτό απαιτεί την κατασκευή περισσότερων τάξεων καθώς και την εύρεση των κατάλληλων εκπαιδευτικών» αναφέρει τονίζοντας πως ακόμη κι αν συνάντησε πολλές δυσκολίες δεν σκέφτηκε ποτέ να τα παρατήσει.

«Οποιαδήποτε δυσκολία αντιμετωπίζω τη βλέπω ως πρόκληση για να συνεχίσω το έργο μας. Έχω αφιερώσει τη ζωή μου σε αυτό και δεν πρόκειται να αφήσω τίποτα και κανέναν να το εμποδίσει» τονίζει.

–