–
Δε ζητώ πια στα 50 μου τον κούκλο με τους κοιλιακούς φέτες αλλά έναν άνθρωπο, που δε τσιγκουνεύεται να εκδηλώσει αισθήματα και να αφοσιωθεί σε μένα.
«Στη συμπόνια είναι δύο, αυτός που πονάει κι αυτός που συμπονάει. Στην καλοσύνη είναι δύο, αυτός που δίνει κι αυτός που δέχεται.
Μα στην αγάπη είναι ένας…
Σμίγουν οι δύο και γίνονται ένα. Δεν ξεχωρίζουν…
Το εγώ κι εσύ αφανίζονται.
Αγαπώ θα πει χάνομαι…»
Νίκος Καζαντζάκης
Αυτό, πιστεύω και εγώ. Χωρισμένη ετών 50, χωρίς παιδιά, αποφάσισα να βγω στο κυνήγι της αναζήτησης του ιδανικού συντρόφου.
Ενός συντρόφου εξ ίσου πονεμένου με εμένα, μεστωμένου και ώριμου που να επιζητεί αγάπη, γαλήνη, στοργή και συντροφικότητα.
Δε ζητώ πια στα 50 μου τον κούκλο με τους κοιλιακούς φέτες αλλά έναν άνθρωπο, που δε τσιγκουνεύεται να εκδηλώσει αισθήματα και να αφοσιωθεί σε μένα.
–
Σε μένα που δεν έχω τη νιότη της 20ρας αλλά που ξέρει τι ζητά και πώς το ζητά.
Είμαι μια αληθινή γυναίκα και όχι μια έφηβη που επιδιώκει επιβεβαίωση και παιχνίδια.
Έχω ζήσει άπειρες στιγμές ενθουσιασμού και πάθους και θεωρώ πως έχει μεγαλύτερη αξία η επικοινωνία και η συνεννόηση παρά η ψεύτικη εικόνα ενός «επιτυχημένου άνδρα που δε βλέπει πέρα από τη μύτη του » και αναζητά μια ακόμη γυναίκα στη συλλογή του.
Είμαι χορτάτη από εμπειρίες και σεξ και αναζητώ αγάπη και κούρνιασμα στην αγκαλιά ενός τίμιου και ειλικρινούς άντρα.
Δυστυχώς, αν και γύρω μου υπάρχουν ελεύθεροι φίλοι άντρες δεν υπάρχει έλξηκαι κανείς εξ αυτών δεν μπήκε στη διαδικασία να με συστήσει σε φίλους του.
Κάτι που δεν το κατάλαβα ποτέ γιατί εγώ πιστεύω πως οι ενέργειες πρέπει να κινούνται και οι άνθρωποι να γνωρίζονται μεταξύ τους.
Έτσι μην έχοντας πολλές επιλογές άρχισα να βγαίνω περισσότερο έξω με φίλους, να έχω τα μάτια μου ανοιχτά και βέβαια γράφτηκα σε ορισμένα sites γνωριμιών.
Τι ήταν να το κάνω αυτό;
Αν και με πολύ σοβαρό προφίλ και μια εικόνα παραπάνω και από αξιοπρεπή άρχισαν να μου την πέφτουν μικρότεροί μου, άντρες που έκαναν την πλάκα τους ή ήταν παντρεμένοι.
Αναρωτιέμαι γιατί δεν υπάρχει σεβασμός στην ανθρώπινη επικοινωνία και στα ζητούμενα ενός ανθρώπου….
–
Το γεγονός πως αναζητώ μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή μου ώστε να είμαι το κατά δύναμην ευτυχισμένη δε με καθιστά βάρος κανενός.
Οι καλές συντροφικές σχέσεις και οι γάμοι ίσως γίνονται στον ουρανό αλλά δε σημαίνει πως δεν έχουμε υποχρέωση να κάνουμε τις προσπάθειές μας προκειμένου να είμαστε ευτυχισμένοι.
Η ζωή σε κάθε ηλικία είναι όμορφη και η ψυχή έχει ανάγκη να μοιράζεται.
Δεν είναι μίασμα να είσαι μόνος και χωρισμένος. Δε σημαίνει πως είσαι εύκολη ή αποτυχημένη. Η αλήθεια είναι πως μέσα από τον πόνο και την αποτυχία καταλαβαίνεις τα λάθη σου, αναθεωρείς τις απόψεις σου και τις αξίες σου και βγαίνεις στο κυνήγι της αναζήτησης ευτυχίας.
Τι να το κάνεις ένα όμορφο ηλιοβασίλεμα αν δεν μπορείς να το μοιραστείς; Αν έχεις χαρούμενα νέα και τα λες μόνο στους φίλους σου;
Η ζωή θέλει στιγμές που ανοίγεις την καρδιά σου και μοιράζεσαι. Μοιράζεσαι με τον άνθρωπό σου γέννες, βαπτίσεις, αρρώστιες, επιτυχίες και αποτυχίες.
Το να έχεις το σθένος να πεις την αλήθεια σου και να κυνηγήσεις τις επιθυμίες σου είναι απολύτως λογικό και άκρως θεμιτό. Δεν έχει σημασία ο τρόπος. Σημασία έχει να μην έχεις απωθημένα, να μην πληγώνεις ούτε τον εαυτό σου, αλλά ούτε και τους γύρω σου και να είσαι αποφασισμένος ως άνθρωπος να ανοίξεις τη ψυχή σου στον ήλιο και στο φως.
Ο άνθρωπος που ξέρει να δίνει τμήματα του εαυτού του είναι ώριμος και γενναιόδωρος.
Ο πλούτος δεν είναι μόνο στα χρήματα και στις φρούδες ελπίδες και υποσχέσεις αλλά στα απλά και καθημερινά γεγονότα.
Στο χέρι που θα πιάσει το δικό σου και θα σε κρατήσει στον πόνο και στη δύσκολη ώρα. Χωρίς περίσσιες κουβέντες και χωρίς λεονταρισμούς….
Αυτό το απλό και συνάμα τόσο δύσκολο αναζητώ. Δεν ξέρω πότε θα έρθει ή αν θα έρθει ποτέ. Όμως, το να είσαι άνθρωπος γεμάτος αγάπη, ενέργεια, σεβασμό, καλλιέργεια και μόρφωση και να είσαι μόνος είναι πικρό.
Στον αντίποδα η αγάπη δεν είναι κονσέρβα που την αναζητάς στο ράφι του σούπερ μάρκετ.
Δεν έχει προδιαγραφές, ούτε ωραία συστατικά. Η αγάπη προϋποθέτει συμπόνοια, θαλπωρή, διάθεση να μοιραστείς και ανυψώνει τόσο εσένα που την προσφέρεις όσο και τον άλλο που τα δέχεται.
Ζητάει ένα και μοναδικό συνδυασμό… να είσαι αληθινός και δοτικός!
–
