–
Πόσο μου λείπεις παιδί μου… Μου λείπουν τα αστεία σου, η φωνούλα σου, το γέλιο σου, η αγάπη σου, τα ματάκια σου τα φωτεινά, τα χεράκια σου γύρω από τον λαιμό μου… Πονάει πολύ η απουσία σου Αλεξάκι μου.. Έφυγες πολύ νωρίς καρδιά μου… Θα έδινα τα πάντα για να σε φέρω πίσω.. Ανήκεις εδώ στην μαμά και τον μπαμπά… Τα αδέρφια σου μωρό μου σε ψάχνουν και σε αναζητούν… Δεν αντέχεται ο πόνος μας αγάπη μου, παιδί μου..
Η συγκλονιστική ανάρτηση της μαμάς του 5χρονου Αλέξανδρου
Ο 5χρονος Αλέξανδρος Χουρδάκης είχε διαγνωστεί στο τελικό στάδιο καρκίνου και έδωσε γενναία μάχη με όλες του τις δυνάμεις.
Η γειτονιά ενώθηκε για χάρη του 5χρονου Αλέξανδρου
Πριν λίγους μήνες, οι γείτονές του είχαν αποφασίσει να του κάνουν μια τεράστια έκπληξη και να εκπληρώσουν την ευχή του.
–
Ο 5χρονος Αλέξανδρος ήθελε, όσο τίποτα άλλο, να επισκεφθεί τους καταρράκτες του Νιαγάρα και, πιο συγκεκριμένα, ένα στοιχειωμένο σπίτι και να δει τέρατα.
Οι γιατροί, όμως, του είχαν απαγορεύσει οποιαδήποτε μετακίνηση από το σπίτι του.
Η γειτονιά, όμως, ήτανε εκεί για τον μικρό Αλέξανδρο και έφερε το Χάλογουιν στην πόρτα του 1,5 μήνα νωρίτερα, για να χαρίσει λίγες στιγμές χαράς στο 5χρονο αγγελούδι.
–
Εκατοντάδες άνθρωποι ντύθηκαν με κουστούμια τεράτων για να πραγματοποιήσουν την επιθυμία του.
Οι γειτονιές και οι δρόμοι της πόλης Χάμιλτον γέμισαν τέρατα για τον μικρό Αλέξανδρο.
«Ο 5χρονος Αλέξανδρος χαιρετούσε τους πάντες στον δρόμο! Ήξερε πως ήταν για εκείνον. Μπορούσες να δεις την αγάπη και την ευγνωμοσύνη στα μάτια του».
Η συγκινητική ανάρτηση από τους γονείς του 5χρονου Αλέξανδρου
«Με βαριά καρδιά σας ενημερώνουμε ότι δυστυχώς ο Αλέξανδρος μας, το παιδί μας έφυγε ήρεμα σήμερα το βράδυ στην αγκαλιά της μανούλας του… πέτα ψηλά άγγελε μας σε ένα μέρος χωρίς δυστυχία, αρρώστια και πόνο…
Σε ευχαριστούμε για όλα τα μαθήματα ζωής και γενναιότητα που μας διδαξες. ‘Οσοι σε γνώρισαν ήταν τιμή τους κ ακόμα πιο μεγάλη για εμάς τους γονείς σου..
Θα είσαι για πάντα στην καρδιά μας, στη σκέψη μας και στο μυαλό μας..
Σε αγαπάμε πολύ Αλέξανδρε μας, θα μας λείψεις παιδί μου, σπλάχνο μου…»
–
