Ο πατέρας μου ήταν Παπάς. Ένα “ήσυχο” ανθρωπάκι που σκότωνε στο ξύλο εμάς και τη μητέρα μας | Η ιστορία της Ελισάβετ
Ο μπαμπάκας μου ήταν παπάς…..ένα ήσυχο ανθρωπάκι….δεν πείραξε ποτέ κανέναν….ήταν αλκοολικός,μας χτυπούσε όλους,κ σκότωνε στο ξύλο τη μάνα μου
–
Τα αδέρφια της, έκαναν πως δεν ήξεραν τίποτα.
Διαβάζω τα σχόλια για τον Αδαμαντίδη και φρίττω.
Όλοι θέλουν να βγάλουν την ουρά τους απέξω μια ζωή και να πουν τη μαλακια τους….ακόμα κ αυτοί που τους λες τι συμβαίνει-γιατί εγώ κ τα αδέλφια μου τα λέγαμε-πολλοί κατά βάθος “χαίρονται”και θεωρούν ότι απλά δεν ξέρεις να χειριστείς τα πράγματα.
Κι εσύ,κοριτσάκι,αναγκάζεσαι να δουλεύεις από 15 χρόνων και για τα χρήματα,αλλά κ για να φεύγεις από το σπίτι,κ κάνεις κ τον άντρα γιατί έχεις τον κάθε παλαβό να σου την πέφτει,είσαι φυσικά και πουτανακι, ΕΝΝΟΕΊΤΑΙ!!!!
–
Στο τέλος συγχώρεσα τον πατέρα μου και αποδέχτηκα ότι ήταν κ αυτός ένας άρρωστος άνθρωπος,εξαρτημένος,που δεν χάρηκε.
Έχω κακία μόνο που κανείς δεν βοήθησε ούτε εμάς ούτε αυτόν.
Ελισάβετ
- : -