«Μην πας εσύ να μου φέρεις το παπούτσι, εσύ είσαι κουτσή!» μου είπε πελάτισσα στο μαγαζί που εργάζομαι
Το παρακάτω κείμενο αναδημοσιεύουμε αποκλειστικά στο - από την ομάδα στο fb Τμήμα Προσωπικού Δράματος με την άδεια της συντάκτριάς του Αναστασίας Κοκκώνη, την οποία ευχαριστούμε θερμά. Η ίδια εκτός των άλλων, τυγχάνει να είναι και χωρισμένη μητέρα οπότε είμαστε ακόμα πιο ευαίσθητοι απέναντι στην δυσάρεστη εμπειρία της.
–
Θέλω να γράψω ακόμη ένα δράμα μου εδώ…Μ. Παρασκευή δουλεύαμε σε κατάστημα λιανεμποριου με τις συναδέλφους μου…είχαμε πολύ δουλειά κ πάντα χαίρομαι το μαγαζί που εργάζομαι να έχει κόσμο…πάει να πει ότι όσο δουλεύει έχω κ εγώ δουλειά κ δεύτερον ότι εξυπηρετώ καλά κ το προτιμάνε (επαρχεία αφού)
Λοιπόν,εγώ έχω ένα πρόβλημα με το πόδι μου… προήλθε από τροχαίο κ ακόμα κ εγώ δεν το έχω αποδεχτεί (δεν έχει ούτε χρόνο κ θα μείνει κάτι μόνιμο)όχι κάτι το οποίο είναι τραγικό αλλά φαίνεται στο περπάτημα…
Φυσικά προσπαθώ να είμαι σε όλα μέσα κ γύρισα κ στην δουλειά μου παρόλο που έχει πολλές ώρες ορθοστασίας…
Στο θέμα μας τώρα…έρχεται κυρία κάπου στα 55 με την κόρη της κάπου 25-30(την ηλικία μου δλδ)γιατί η κόρη ήθελε να αγοράσει μια εσπανδριγια…βρίσκουμε μέγεθος βρίσκουμε χρώμα βρίσκουμε σχέδιο αλλά εγώ αυτό το παπούτσι που ήθελε η κοπέλα δεν το είχα στο μαγαζί μου(θα μπορούσα να το παραγγείλω από άλλο κατάστημα που συνεργαζόμαστε)…της λέω θέλετε να σας το φέρω από το άλλο μας κατάστημα?θα το έχουμε εδώ αύριο το πρωι.
–
Μου λέει φυσικά αν υπάρχει γιατί όχι…και της λέω ότι θα ρωτήσω αν υπάρχει κ αν θέλει ας μας δώσει ένα τηλέφωνο να την ειδοποιήσουμε κ τα σχετικά κ μου λέει η μητέρα της κοπέλας θα περάσω πάλι από δω σε λίγο ούτως η άλλως κ θα σε ρωτήσω…όλα τέλεια…εγώ εξυπηρέτησα την κοπέλα όλη την διάρκεια που ήταν στο κατάστημα θέλω να επισημάνω εδώ…
Λοιπόν περνάει η ώρα η συνάδερφος μου εξυπηρετούσε μια κυρία(της είχε φέρει ένα παπουτσάκι για δοκιμή)κ έρχεται η μαμά της κοπέλας να ρωτήσει για την εσπανδριγια…της απαντάμε κ μας ρωτάει για το παπούτσι που δείχναμε στην άλλη κυρία αν το έχουμε στο νούμερο της…λέει η κοπέλα ότι δεν θυμάται κ της λέω θα πάω εγώ να το κοιτάξω…
Και παιδιά έρχεται η κορυφαία απάντηση που δεν μου το έχει πει ποτέ κανένας κ ειλικρινά μου κατέστρεψε την διάθεση την μέρα κ την αυτοπεποίθηση μαζί!!!
“Αχ μην πας όμως εσύ…εσύ είσαι κουτση…”
Όχι με συμπόνια παιδιά…με απαξίωση…σε φάση ότι είμαι κατώτερη κ δεν θέλει καν να της φέρω το παπούτσι…
Παγώνω…παγώνει κ η συνάδελφος…παγώνει κ η άλλη πελάτισσα που ήταν εκεί…κ το μόνο που μπόρεσα να της πω παιδιά μετά από μια βαθιά αναπνοή που πήρα είναι ότι θα πάω να της φέρω το παπούτσι…
Ρε σεις αλήθεια…μην κάνετε τους ανθρώπους γύρω σας να νοιώθουν σκατα…μην μιλάτε άσχημα…μην μιλάτε μειονεκτικά στους άλλους…αυτή που είχε την ηλικία της μάνας μου…που είχε κόρη στην ηλικία μου…γύρισε κ μου μίλησε με έναν τρόπο τέτοιο που είμαι πεπεισμένη ότι σίγουρα δεν θα άρεσε να μιλήσουν στην κόρη της…ότι κ να πω είναι λίγο…το μόνο που ξέρω είναι ότι εμένα αυτό μου χάλασε όλη μου την διάθεση για εκείνη την μέρα…
- : -