Η πρακτική του mindfullness ή αλλιώς της ενσυνειδητότητας προσφέρει πολλαπλά οφέλη σε όλους, ακόμα και στον ύπνο των παιδιών. Μια νέα διάστασή της όμως κατάφεραν να διακρίνουν ερευνητές από τη Σιγκαπούρη, οι οποίοι συμπέραναν ότι μια παρόμοια τεχνική που έχει τις ρίζες της στην Αρχαία Κίνα μπορεί όχι μόνο να βελτιώσει τον ψυχισμό των αθλητών αλλά και την απόδοσή τους.
Πιο συγκεκριμένα, η τεχνική Wu wei, που στην κινεζική γλώσσα σημαίνει «το να μην κάνεις τίποτα», μπορεί αποτελεσματικά να βοηθήσει τους αθλητές ως μια προέκταση της πρακτικής της ενσυνειδητότητας.
Τα τελευταία χρόνια η πρακτική της ενσυνειδητότητας έχει «κερδίσει» αρκετούς αθλητικούς ψυχολόγους, οι οποίοι τη συστήνουν στους αθλητές ως μέρος της ψυχικής τους προετοιμασίας για αγώνες. Όχι αδίκως θα προσθέσουμε εμείς, καθώς με την πρακτική αυτή επικεντρώνονται στο παρόν, απορρίπτοντας όσο το δυνατόν τις περιττές σκέψεις. Έχοντας λοιπόν μετέπειτα καθαρό μυαλό, μπορούν πιο εύκολα να επικεντρωθούν στον στόχο τους, στη νίκη.
Ο κύριος συγγραφέας της επισκόπησης αυτής, που δημοσιεύτηκε στο Asian Journal of Sport and Exercise Psychology, ο Ying Hwa Kee, αναπληρωτής καθηγητής στο Εθνικό Ινστιτούτο Εκπαίδευσης στο Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Nanyang της Σιγκαπούρης, εξηγεί ότι «υπήρξαν συζητήσεις σχετικά με την ομοιότητα μεταξύ του wu-wei και της ενσυνειδητότητας στη βιβλιογραφία. Θα θέλαμε όμως να πείσουμε τους συναδέλφους να εξετάσουν και την εναλλακτική του wu-wei».
Εκτός από την ανάδειξη της συσχέτισης μεταξύ wu-wei και ενσυνειδητότητας, η ανασκόπηση διερεύνησε επίσης το wu-wei στο πλαίσιο της μη προσπάθειας, της ροής, της μη δυαδικότητας, του Zen, του Mushin, των κινήτρων, των στόχων και της ακούσιας μάθησης. Μια τέτοια πρακτική θα μπορούσε να είναι απλώς η ζωγραφική. Η μελέτη ρίχνει μάλιστα φως και σε προηγούμενες μελέτες που περιγράφουν τα οφέλη από την υιοθέτηση μιας τέτοιας προσέγγισης στην ιαπωνική ξιφομαχία και στη τοξοβολία.
Ο Δρ. Ying Hwa Kee επισημαίνει ωστόσο ότι οι επιδόσεις των αθλητών αποτελεί μόνο τη μια όψη του νομίσματος, φωτίζοντας και ακόμα μια πτυχή που τροποποίησε η πανδημία στους επαγγελματίες αθλητές. Κατά τη διάρκεια λοιπόν αυτής της αδράνειας, όσοι δεν μπορούσαν να προπονηθούν, έφτασαν στη συνειδητοποίηση ότι η νίκη είναι μόλις μια στιγμή. Αυτό σημαίνει ότι ο εγκλεισμός άλλαξε την οπτική τους γωνία όσον αφορά τον αγώνα, τον ανταγωνισμό και τα τρωτά τους σημεία, κάνοντας μια ενδοσκόπηση.
Συμπερασματικά, μια περαιτέρω κατανόηση του wu-wei και της μη-προσπάθειας θα μπορούσε κάλλιστα να προσθέσει νέες διαστάσεις στον τρόπο με τον οποίο γίνεται αντιληπτή η «επιτυχία» στον αθλητισμό. Για να συμβεί όμως αυτό, χρειάζονται περισσότερες συζητήσεις για αυτό το θέμα, μια κατεύθυνση που επιθυμούν να αναδείξουν οι ερευνητές με τη συγκεκριμένη ανασκόπηση.
Διαβάστε επίσης:
Τέσσερα μέρη του σώματος που όλοι ξεχνάμε να γυμνάσουμε – Τι να κάνετε
Χρόνιος πόνος: Δύο εναλλακτικές πρακτικές που ανακουφίζουν και νικούν την κατάθλιψη